1. Film na dobry początek „Rośliny łąkowe”
UWAGA – wykorzystujemy wczoraj wycięte koła.
Zabawy tworzące blok dydaktyczny inspirowany wierszem „Kwiaty na łące”.
2. Określanie swojego nastroju (przygotowujemy żółte koło i dodatkowo białe paski papieru krótkie i długie).
Prosimy dziecko żeby zastanowiło się jaki ma dziś humor, jeśli ma dobry humor, to będzie dokładało do żółtego koła długie paski, jeśli nie ma dobrego humoru, dokładać będzie krótkie paski. Po zakończeniu zadania przyglądamy się temu, co powstało. Zadaniem dziecka jest uzasadnić jakich i dlaczego pasków użyło, czyli jaki ma humor i dlaczego, zwracamy uwagę na poprawność wypowiedzi.
Następnie pytamy co dziecku przypomina ten kształt, a po chwili pokazujemy zdjęcie rumianku i trochę opowiadamy o tej roślinie, która ma przecież super moc.
Rumianek to roślina często spotykana na łące. Kwiaty mają kolor biały, z żółtym środkiem. Cała roślina bardzo ładnie pachnie. Rumianek wykorzystywany jest w leczeniu ludzi, np. gdy
boli gardło, bolą dziąsła, oczy lub przy podrażnieniach skóry.
3. Zabawy z kartami pracy:
Mak, stokrotka, chaber, jaskier
Dżdżownica (przypominamy, że to nie jest glista), pszczoła, konik polny, mrówka
4. Posłuchajmy piosenki o mieszkańcach łąki „Co piszczy w trawie”
5. Słuchanie wiersza „Kwiaty na łące”.
Dywan z kwiatów, ziół i traw.
Są w nim jaskry, maki, szczaw.
Brzęczą trzmiele, skrzeczy sroka.
Kreta także tutaj spotkasz.
Możesz słuchać, patrzeć, wąchać!
Piękna, kolorowa łąka.
• Rozmowa na temat wiersza.
Zadajemy pytania:
− O jakim miejscu jest ten wiersz?
− Jakie rośliny rosły na łące?
− Jakie zwierzęta tam przebywały?
− Jak wyglądała łąka?
6. Wspólnie wskazujemy na zdjęciach rośliny, których nazwy zostały wymienione w wierszu. Zastanawiamy się, które rośliny najłatwiej jest rozpoznać. Zadaniem dziecka jest opowiedzieć o cechach charakterystycznych kwiatów (to roślina, która posiada kwiaty, kwiat ma płatki, ładne kolory, ładny zapach itd.)
7. Zabawa ruchowa „Bocian i dżdżownica” na hasło rodzica „bocian” dziecko prostuje plecy, układają ręce na biodrach i powoli porusza się po całym pokoju, wysoko unosząc kolana – bocian chodzi po łące. Na hasło „dżdżownica” dziecko kładzie się na brzuchu, dłonie, jedna ułożona na drugiej, trzyma pod brodą, rodzic klaszcze, a dziecko unosi w leżeniu lekko głowę z rąk robi lornetkę – dżdżownica sprawdza czy widać bociana, czy jest bezpiecznie i może wypełznął z pod ziemi. Po chwili wraca do leżenia, bo przez lornetkę widzi bociana, który na nią poluje. Powtarzamy ćwiczenie.
8. Praca plastyczna „Rumianek i biedronka”: Najpierw rumianek: zielona kartka, żółta bibuła, wcześniej używane żółte koło i białe paski. Z żółtej bibuły urywamy małe kawałki i robimy w palcach kulki tyle, żeby przykrywały żółte koło, przyklejamy. Białe paski podklejamy od spodu środka rumianku.
Teraz biedronka – do wczorajszych czerwonych kół, docinamy czarne; jedno małe, drugie większe. Dajemy dziecku dwa czerwone koła i dwa czarne koła – większe i mniejsze oraz czarną kredkę i klej Większe czerwone koła dziecko składa na pół. Układa i nakleja je na większym czarnym kole tak, aby utworzyły skrzydła biedronki. Małe, czarne kółko (głowę biedronki) dokleja od spodu, do większego czarnego koła.
Pytamy, czego brakuje biedronkom. Klaszczemy w dłonie dwa razy. Dziecko rysuje na czerwonych skrzydłach biedronki, tyle kropek ile było klaśnięć. Następnie dziecko liczy samodzielnie, ile kropek ma biedronka.
Klaszczemy trzy razy, a dziecko dorysowują właściwą ilość kropek na skrzydłach. Wynik każdego liczenia pokazuje na palcach.
Powstałą biedronkę przyklejamy nad rumiankiem i gotowe.
UWAGA na jutro potrzebne będą torebki herbat ziołowych i zdjęcia roślin z których zostały zrobione, np. mięta, szałwia, rumianek itp.
pozdrawiam serdecznie, pani Małgosia