Oznaki wiosny

1.      Ćwiczenia grafomotoryczne Krokus

– dziecko obrysowuje szablon krokusa ołówkiem, pogrubia kontury czarnym mazakiem, koloruje.

2. Opowiadanie S. Karaszewskiego Oznaki wiosny
– dziecko słucha uważnie tekstu; wymienia oznaki wiosny, o których była mowa w tekście.

https://www.youtube.com/watch?v=iG4QBT1ycqc    

Opowiadanie Olek i Ada „Oznaki wiosny”, czyta Mirosław Bieliński

– Wstawajcie, śpiochy!- budzi dziadek Olka i Adę.- Mamy już wiosnę! Od dzisiaj mamy tyle dnia co nocy, a od jutra dzień będzie coraz dłuższy, a noc coraz krótsza… Aż do wakacji!

– Wiosna, a spać się chce ! Jestem senny – wiosenny!

– Nie marudź, wstawaj szybko, a nie pożałujesz! I ty Ada, też!

– A mogę dośnić do konca moją bajeczkę?

– Dobrze, daję wam piętnaście minut na obudzenie i wyjście z lózka!

Po piętnastu minutach dzieci były na nogach, myły buzię i ręce w umywalce, czyściły zęby.

– Ubierajcie się, wychodzimy!

– A co będziemy robić? – spytała Ada.

– Wyruszamy na poszukiwanie wiosny!

-A jak wygląda wiosna? – spytała Ada.

-Za chwilę ja zobaczysz!

Ada wyobraziła sobie wiosnę jako panią w zielonej sukni, z wiankiem na głowie, niosącą koszyk pełen kwiatów. Olek rozglądał się, szukając zwiastunów wiosny.

– Ja tu widzę tylko ziemię! Wszędzie śnieg, drzewa są gołe bez liści, gdzie tu wiosna?

– Tak myślisz? Rozejrzyj się, patrz uważnie, to zobaczysz wiosnę!

Nagle Ada się zatrzymała.

– O, jakie ładne białe kwiatki! Wyrastają ze śniegu!

-To przebiśniegi! Widzisz, Olku, Ada pierwsza zauważyła wiosnę!

-O, a tam takie fioletowe kwitną! Ale ich dużo!

-To są przylaszczki! Dwa punkty dla Ady!

Ada, dumna , rozglądała się wszędzie.

-O, jeż wyłazi z pod gałęzi!

-Obudził się ze snu zimowego!

-O, bazie rosną na wierzbie!

-Brawo, Olku, to też oznaki wiosny!

Na polu, między płatami topniejącego śniegu, zieleniło się coś jak trawa.

-O zielone rośnie!- zawołał Olek.

-To wschodzi ozima- zboże zasiane jesienią, które przezimowało na polu!

-O lecą, jaskółki!

-Brawo! Jedna jaskułka nie czyni wiosny, ale całe stadko – tak!- powiedział dziadek.

– Jedna jaskółka mogła przezimować w norce u kret, razem z Calineczką- stwierdziła Ada.

-Wiosną niedźwiedzie budzą się z zimowego snu, wychodzą głodne ze swojej gawry i szukają tłustych małych dziewczynek do jedzenia!- zażartował Olek.

-Ale mnie nie zje, bo powiem, że jestem niesmaczna!- powiedziała Ada, ale na wszelki wypadek rozglądała się dookoła.

-Ada, nie słuchaj go, tu nie ma niedźwiedzi! Co najwyżej mogą się obudzić borsuki i chomiki!

-Ale one nie jedzą dzieci?- upewniła się Ada.

-Z tego co wiem, to nie!- uśmiechnął się dziadek.

Dzieci usłyszały głośny dźwięk dochodzący z nad podmokłych łąk.

-Co tak hałasuje?- zdziwił się Olek.

-To żuraw! Jego klangor niesie się na wiele kilometrów!

-Żurawie przyleciały?

– Już miesiąc temu! Zawszę przylatują, zanim zacznie się wiosna!

-O, bociany, bociany, bociany- zawołała Ada.

Wysoko na niebie krążyły bociany. Wracały do swoich gniazd.

-No, to już możemy być pewni, że wiosna nadeszła!- powiedział dziadek.

3. Ćwiczenia odprężające Łąka wiosną.
– dziecko przechodzi do leżenia na plecach. Słucha muzyki relaksacyjnej. Nabiera powietrze nosem, równocześnie unosząc ręce w górę, następnie wypuszcza powietrze ustami, a ręce opuszcza do pozycji wyjściowej.

4. Zatańcz do piosenki o wiośnie.

 

Zapraszam też do obejrzenia prezentacji Nasze kwiaty.

Miłego dnia, w wiosennym nastroju życzy pani Marzenka