1. Z wizytą u naszych sąsiadów.
– dziecko wskazuje położeniem Polski na mapie Europy i podaje nazwy państw sąsiadujących z Polską; rozpoznaje i układa z części flagi: Niemiec, Czech, Słowacji; wypowiada się na temat charakterystycznych cech Słowacji, Czech i Niemiec.
Zagadka:
Mieszka obok ciebie, więc się dobrze znacie.
Czasem też się w domach swoich odwiedzacie. (sąsiad)
Rodzic pyta: Kogo nazywamy sąsiadem? Kto z was zna swoich sąsiadów? Następnie układa na podłodze kontur mapy Polski. Pyta dziecko: Co to jest? Czy Polska ma sąsiadów? Gdzie mieszkają sąsiedzi Polski? (Poza granicami naszego kraju). Przypomina, co znaczą słowa granice państwa. Proponuje poznanie sąsiadów Polski.
Rodzic pokazuje dziecku flagi sąsiadów Polski i układa je na odpowiednich miejscach mapy.
Rodzic może opowiedzieć dziecku kilka ciekawostek na temat poszczególnych krajów, np.
– Czechy – dzień dobry – Ahoj, Praga, Most Karola, knedliczki, stolica – Praga.
– Niemcy – dzień dobry – Guten Morgen, niemieckie samochody, Ludwig van Beethoven lub Jan Sebastian Bach. Przy dźwiękach muzyki dziecko wykonuje dowolne improwizacje taneczne. Stolica – Berlin.
– Słowacja – dzień dobry – dobre rano, słowackie Tatry, Legenda o Janosiku.
2. Zestaw zabaw i ćwiczeń ruchowych
– dziecko aktywnie uczestniczy w zabawach ruchowych, wykonuje ćwiczenia według instrukcji słownej.
– Zabawy ze skakankami – dziecko skacze obunóż na skakance. Liczy, ile razy mu się to udało.
– Gra w kręgle – rodzic wyjaśnia dziecku zasady gry. Ustawia kręgle w czterech rzędach, jeden przed drugim (w pierwszym rzędzie jeden kręgiel, w drugim rzędzie są dwa kręgle, w trzecim rzędzie są trzy kręgle, a w czwartym rzędzie – cztery kręgle). Wyznacza linię rzutu. Dziecko rzuca kulą, starając się przewrócić jak największą liczbę kręgli.
– Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Motyle w parku miejskim. – rodzic rozkłada, w niewielkiej odległości od siebie, kolorowe kartki (kwiaty). Włącza nagranie spokojnej muzyki. Dziecko jest motylem. Przefruwa z płatka na płatek. (Dziecko nie może dotknąć podłogi, musi przejść bezpośrednio z jednego krążka na drugi).
3. Masażyki dziecięce Pizza
Najpierw sypiemy mąkę (Przebieramy po jego plecach opuszkami palców obu dłoni)
i zgarniamy ją (brzegami obu dłoni wykonujemy ruchy zagarniające),
lejemy oliwę (rysujemy palcem falistą linię),
dodajemy szczyptę soli (lekko je szczypiemy)..
no… może dwie, trzy.
Wyrabiamy ciasto (z wyczuciem ugniatamy boki dziecka),
wałkujemy (wodzimy dłońmi zwiniętymi w pięści w górę i w dół),
wygładzamy placek (gładzimy plecy) i na wierzchu kładziemy:
pomidory (delikatnie stukamy dłońmi zwiniętymi w miseczki),
krążki cebuli (rysujemy koła),
oliwki (naciskamy palcem w kilku miejscach),
później … (dziecko samo wymyśla co dodajemy do pizzy),
posypujemy serem (szybko muskamy po plecach opuszkami palców obu dłoni)
i… buch! do pieca (Przykrywamy sobą dziecko i na chwilę pozostajemy w tej pozycji).
Wyjmujemy i kroimy: (Kroimy plecy brzegiem dłoni)
dla mamusi, dla tatusia, dla babci, dla brata
dla Matyldy… a teraz (dziecko wymyśla, dla kogo jeszcze będą kawałki pizzy).
Polewamy keczupem (kreślimy palcem na plecach linię z pętelkami)
i… zjadamy… mniam, mniam, mniam
4. Zamek czy zamek? – rozmowa na temat znaczenia słowa zamek i jego wieloznaczności.
Zadnie w ramach indywidualizacji:
Posłuchaj wiersza, spróbuj nauczyć się z mamusią/tatusiem chociaż małego fragmenciku.
Udanej zabawy życzy pani Marzenka