1. Słuchanie piosenki Ochroń Ziemię. Rozmowa na temat tekstu piosenki.
I.Mieszkamy na wielkiej kuli.
Ta kula to nasza Ziemia.
Dorośli ciągle na tej Ziemi
chcą wszystko zmieniać.
Wycinają drzewa,
śmiecą na leśnej łące,
czarny dym z kominów leci
i zasłania słońce.
Ref.:Ochroń Ziemię,
bądź jej przyjacielem.
Ty i ja – jest tu dzieci wiele.
Im więcej nas,
tym dla Ziemi lepszy czas. (2x)
II. Gdy wszystkie na świecie dzieci
zadbają o piękno Ziemi,
to wszystko skończy się szczęśliwie,
nic się nie zmieni.
W ogromnym kosmosie
Ziemia się nie zgubi,
gdy ją każdy mały człowiek
nauczy się lubić.
Ref.:Ochroń Ziemię,
bądź jej przyjacielem.
Ty i ja – jest tu dzieci wiele.
Im więcej nas,
tym dla Ziemi lepszy czas. (2x)
Określanie nastroju piosenki.
Rodzic zadaje pytania:
−Co to znaczy, że mieszkamy na wielkiej kuli?
−Czym jest Ziemia? Dlaczego musimy o nią zadbać?
−Czy wszyscy dorośli są przyjaciółmi Ziemi?
−Co oznaczają słowa piosenki: „W ogromnym kosmosie Ziemia się nie zgubi, gdy ją mały czło-wiek zacznie lubić?
2. Zabawa dramowa – My, drzewa.
Dzieci są drzewami. R. opowiada, co działo się z lasem, drzewami, a dzieci wcielają się w role drzew i uzewnętrzniają stany emocjonalne w zależności od kolejnych zdarzeń opisywanych przez R.
R. opowiada: Dawno temu lasy były czyste, pełne ptaków i innych zwierząt. Drzewa były szczęśliwe, wesoło się uśmiechały, słuchając śpiewu ptaków siedzących na ich gałęziach. Mijały lata, powoli zachodziły zmiany – wycinki, bezmyślne niszczenie drzew. Zaczęło to złościć drzewa. A gdy na dodatek pojawiły się śmieci, które ludzie wywozili do lasu – drzewa wystraszyły się, co się z nimi stanie. Czy zginą w tych górach śmieci? Czy uschną? Dzisiaj smutno patrzą na to, co się dzieje. Może dzieci im pomogą?
3. Ćwiczenia poranne
4. Słuchanie wiersza Agaty Widzowskiej Strażnicy przyrody. Kolorowanie rysunków zwierząt. Wiersz dodany do pobrania w załącznikach
Rodzic zadaje pytania:
−Co robiły dzieci w lesie?
−Co mówiły zwierzęta o dzieciach?
−Jak wy zachowujecie się w lesie?
5. Karty pracy, cz. 4, s. 12–13.
pozdrawiamy serdecznie, pani Kasia i pani Justynka