Wielkanocny początek

Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.
Jajko – dziecko otwiera i zamyka wargi, układając je tak, aby były zaokrąglone jak jajko.
Gorące jajko – dziecko nabiera powietrze nosem, a wypuszcza ustami, naśladując dmuchanie na jajka.
Wkładamy jajka do koszyczka – dziecko unosi język za zęby i zatrzymuje go tam, a następnie przelicza kolejne jajka, używając liczebników porządkowych.
Rogi baranka – baranek wielkanocny ma okrągłe rogi – dziecko rysuje językiem kółeczka, przesuwając jego czubek po górnej wardze i po dolnej wardze.
Baranki na hali – baranki wędrują w górę i w dół, pasąc się na hali – dziecko opiera czubek języka raz za górnymi zębami, a raz za dolnymi zębami.
Kura liczy kurczęta – dziecko dotyka czubkiem języka do każdego zęba w jamie ustnej: najpierw na górze, potem – na dole.

Swobodne improwizacje ruchowe do utworu M. Musorgskiego Taniec kurcząt w skorupkach. Poprośmy dziecko aby zabawiło się w kurczaczka.

Zabawa ruchowo-naśladowcza Przedświąteczne porządki.
Dziecko naśladuje ruchem czynności podane przez rodzica, związane z wykonywaniem przedświątecznych porządków: odkurzanie, zamiatanie, ścieranie kurzu, mycie okien, trzepanie dywanów itp.

Słuchanie wiersza A. Widzowskiej Wielkanoc.

– Kurko, proszę, znieś jajeczka,
śnieżnobiałe lub brązowe,
ja z nich zrobię na Wielkanoc
cud-pisanki kolorowe.
Do koszyczka je powkładam,
z chlebkiem, babką lukrowaną,
potem pójdę je poświęcić
z bratem, siostrą, tatą, mamą.
Przy śniadaniu wielkanocnym
podzielimy się święconką
i buziaka dam mamusi,
zajączkowi i kurczątkom.
„Śmigus-dyngus!” – ktoś zawoła,
tatę wodą popryskamy,
mama będzie zmokłą kurką,
bo to poniedziałek lany!

Rozmowa kierowana na podstawie wiersza.
Z czego robi się pisanki?
Co wkładamy do koszyczka wielkanocnego?
Co robimy w lany poniedziałek?
Co wam się kojarzy ze świętami wielkanocnymi?

pozdrawiam serdecznie, pani Paulinka