Zakochany w syrenie

1. Oglądanie widokówek, książek, albumów o Warszawie.

Dzieci oglądają przygotowany przez N. materiał, dzielą się swoimi spostrzeżeniami. Swobodnie opisują charakterystyczne miejsca Warszawy.

2. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Zakochany w syrenie.

Ada wróciła z tatą z przedszkola i od razu zaczęła opowiadać o wydarzeniach dnia.− Dzisiaj rysowaliśmy Syrenkę – powiedziała.− Taki stary samochód? – zdziwił się Olek, który wiedział wszystko o dawnych modelach samochodów takich jak trabant, syrenka i warszawa.− Sarenkę? – zapytała mama, która w tym czasie miksowała truskawki i nie dosłyszała gło-su córeczki.− Ojejku, nikt mnie nie rozumie – westchnęła Ada i rozwinęła swój rysunek.− Syrenka warszawska! Kobieta z ogonem ryby i z tarczą − zawołał Olek. − Znam ten po-mnik, bo byliśmy tam z klasą.− Jeśli chcesz, to opowiem ci legendę o tym pomniku i o powstaniu Warszawy − zapropo-nowała Ada.− Chcę.Ada wyjęła jedną ze swoich małych lalek i owinęła jej nogi wstążką, tak, żeby przypominała ogon ryby. Zaczęła opowiadać:

− W pewnej wiosce żyła sobie piękna syrena, która nie była zwykłą dziewczyną, bo zamiast nóg miała płetwę. Mieszkała w rzece Wiśle. Czasami wychodziła na brzeg, żeby rozczesać wło-sy… − Ada udawała, że rozczesuje lalce blond czuprynę. – Syrenka pięknie śpiewała i czarowa-ła swoim głosem rybaków.Ada odszukała drugą lalkę, której kiedyś obcięła włosy, podała ją Olkowi i powiedziała:− To będzie rybak. Ma na imię Wars.− Ja mam go udawać?− Tak.− I co mam robić? – zapytał Olek.− Masz być zakochany – wyjaśniła Ada.− Ja?– Tak! Wars zakochał się w syrenie i uratował ją przed innymi rybakami. Oni zarzucili na nią sieci, bo chcieli ją zanieść królowi, żeby dostać dużo pieniędzy. Zatkali sobie uszy, żeby nie słyszeć jej śpiewu.− A co by się stało, gdyby usłyszeli?− Ten, kto ją usłyszał, wchodził do rzeki i już nigdy nie wracał. Zwykli ludzie nie mogą żyć pod wodą.− Wiem. Ludzie mają płuca, a ryby skrzela. Dzięki temu ryby mieszkają pod wodą. I ta twoja syrena też.Ada przyniosła z kuchni pustą siatkę po cebuli, która przypominała sieć i wrzuciła do niej swoją lalkę.− Uratuj mnie, piękny rybaku, a zaśpiewam ci najpiękniejszą pieśń na świecie! – powiedziała.− Nie śpiewaj mi, bo wpadnę do Wisły i nie wrócę! Zatkałem sobie uszy – powiedział Olek.− Ojej! Już dawno wyjąłeś sobie zatyczki z uszu i dlatego jesteś zakochany. Taka jest legen-da, a my się tylko bawimy. Ratuj syrenę!− Zakradnę się nocą, kiedy inni rybacy będą spali i rozetnę sieci. Będziesz mogła wrócić do Wisły.− Pospiesz się, bo nie mogę żyć długo bez wody! – pisnęła Ada.Olek wyplątał syrenę z cebulowej sieci i powiedział:− Jesteś wolna. Możesz wracać do domu.− Dziękuję ci, dzielny rybaku? Jak masz na imię?− Olek.− Przecież się bawimy! – przypomniała Ada.− No dobrze… mam na imię Wars. A ty, jak masz na imię, piękna panno?− Jestem Sawa. Widziałam cię wiele razy na brzegu rzeki.− Przychodziłem tu łowić ryby, ale zawsze czekałem na ciebie. Jesteś taka piękna.− Och! Rybacy tu biegną! Zobaczyli, że mnie uwolniłeś! Nie wyjdę już na brzeg Wisły, chyba, że waszej wiosce będzie groziło wielkie niebezpieczeństwo. Wtedy was obronię! Żegnajcie!− Żegnaj! – powiedział Olek.− Przecież ty masz iść ze mną, bo mnie kochasz – przypomniała Ada.− Idę z tobą, Sawo! – zawołał Olek.Po chwili obie lalki wylądowały pod tapczanem, który udawał rzekę Wisłę.Ada opowiadała dalej:− Wars i Sawa zniknęli pod wodą, i nikt ich już nie widział. Na miejscu wioski powstało mia-sto Warszawa, w którym mieszkamy – zakończyła.− Wiesz co, może pójdziemy w sobotę z mamą i tatą obejrzeć pomnik Syrenki nad Wisłą? Sprawdzimy, czy ma skrzela.− Mówiłeś, że byłeś tam z klasą.− Ale chcę iść jeszcze raz.− Hm… ty chyba naprawdę zakochałeś się w tej Sawie – zachichotała Ada.

Rozmowa na temat opowiadania.

R. pyta:

−O czym dowiedziała się Ada w przedszkolu?

−Kto pomógł jej przedstawić legendę?

Wspólne opowiadanie legendy o powstaniu Warszawy.

3. Karta pracy, cz. 4, s. 29.

Rysowanie po śladach rysunku Syreny i fal.

4. Karta pracy, cz. 4, s. 27.

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie po śladach spirali – dużych i małych.

5. Karta pracy, cz. 4, s. 28.

Czytanie całościowe zdania To mapa Polski. Czytanie samodzielne (6-latki) lub z N. (5-lat-ki) napisów odszukanych w naklejkach: Wisła, stolica, Bałtyk, Tatry. Naklejanie ich w od-powiednich miejscach na mapie.

R. pyta:

−Co to jest Bałtyk?

−Gdzie się znajduje?

−Jak nazywa się stolica Polski?

Oglądanie godła. Kolorowanie rysunku godła według wzoru. Kolorowanie flag, żeby wyglądały jak flaga Polski.

pozdrawiam serdecznie, pani Justynka